Kaapse Maleisische kippetjes

Jef vroeg achter een post over onder andere eten (en ik zit hier nu al 10 uur achter de pc zonder te posten, dus hier komtie dan)

( de rest houd ik nog te goed voor een volgende keer en ik heb ook al iets in de pijplijn over je raadt het nooit... kerksoftware (dit is gewoonweg nog beter dan Kerk en Leven, MyChurchSoft is een softwarepakket voor kerken, maar wat het allemaal kan lezen jullie later nog))

Anyway, om even tot de kern (ik had ff kerk van de zaak, wat dan misschien eerder de zaak van de kerk zou moeten zijn) van de zaak te komen: eten in Zuid-Afrika.

Dat kan je natuurlijk vanuit verschillende perspectieven bekijken, namelijk:
(oh, wat ben ik heerlijk gortdroog aan het schrijven)
* Wat eten wij hier
* Wat zijn de grootste verschillen met België
(ik kon er nog wel een paar verzinnen, maar die heb ik verwijderd of gecomineerd met bovenstaande)

Wat eten wij hier:
Ik zit precies gewoon terug op kot. Dat houd in dat ik bijna iedere dag kook en dat ik veel rijst en pasta eet. (iets minder couscous dan in Leuven moet ik zeggen) Ik kook hier ook wel eens een keertje een beetje Zuid-Afrikaans, bijvoorbeeld Cape Malay Chicken:
De Kaapse keuken is natuurlijk een fusie-keuken, dat kan bijna niet anders: Zoveel eeuwen geleden is de eerste kolonie gesticht door Nederlanders en er is een hoop Javanen, Chinezen, Maleisiërs en vanalles en nog wat aangeland.
Die knakkers hadden allemaal hun eigen ditjes en datjes en aangezien de Nederlanders vooral naar Indië gingen voor de specerijen is de Zuid-Afrikaanse keuken nogal aan de gekruide kant.
Spek voor mijn bek dus.
En om het verhaal even een vreemde wending te laten nemen: Zuid-Afrika heeft enkele bekende chirurgen en hier is er één die voor mijn part aan dat rijtje mag toegevoegd worden, maar dan voor iets smakelijkere dingen dan het transplanteren van een tweede hoofd op een hond: Dr. Christian Louis Leipoldt heeft als kleine jongen vele uren rondgehangen in de keuken waar de Maleisische meid stond te koken.
Toen hij in 1946 stierf had hij een kookboek geschreven over de Kaapse keuken dat in 1976 gepubliceerd werd. Voor meer info over die Kaapse knakker verwijs ik naar In Mama's Kitchen
, daar heb ik ook al mijn info vandaan.
Maar om even terug te komen op Cape Malay Chicken: het heeft veel weg van Chicken Tikka Missala, ook al omdat ik het steeds met rijst klaarmaak. Het is een gerecht dat bestaat uit kip, een milde curry waar ook een vol blik gesneden en gepelde tomaten doorgaat en moet zoals gebruikelijk in de Maleisische keuken lang sudderen. Zelf gooi ik er meestal nog een paprika bij in of zo.
Als we niet zelf koken hebben we een ruime keuze uit fastfood en andere restaurants. de keuze is hier zelfs nog een pakje uitgebreider dan bij ons. Nando's (pikante kipgerechten met een Portugese inslag), Steers (steak en kip burgers), Fish Aways (no comment) Wimpy's (+/- Mc Donalds, die ze hier ook hebben natuurlijk, net als KFC)
* Wat zijn de grootste verschillen met België
De frieten zijn nooit goed gebakken. En de aardappelen smaken hier anders. Peter, een Belgische Bourgondiër die ik hier al meermaals vernoemd heb, raadt aan om hier de Mediterranean Potatoes te gaan halen bij Woolworths (zowat de duurste supermarkt die je hier hebt) want die aardappelem komen uit het Middenlandse Zeegebied en lijken dus nog redelijk op de onze. Waar je ook rekening mee moet houden is dat het hier een tijdje langer duurt om iets klaar te maken. Het duurt hier een minuut langer om een ei te koken, dus ga nog maar eens 90 graden hoger voor een langere tijd en doe er dan nog maar wat extra tijd bij. (Peter heeft er de eerste keer een half uur overgedaan voor zijn frank viel)
Vlees is hier altijd veel vlees, en het is meestal slecht gebakken. Je kan hier steak vinden die even groot is als een tennisracket. (eigenlijk groter, maar ik wou niet overdrijven)
De zwarten eten hier vaak niets anders dan vlees en pap (een beetje zoals polenta, gemaakt van maïspoeder), misschien omdat je rijk genoeg moet zijn om je groenten te kunnen permitteren.
De aardappelsla wordt hier trouwens met boter gemaakt, wat echt niet te vreten is (gelukkig had Yves deftige "kou patatjes" gemaakt, met wel redelijk veel ajuin en ajuinenpijpen)

Maar vandaag heb ikzelf dus Cape Malay Chicken gegeten (eigenlijk al wel voor de derde keer deze week, maar dat was gewoon het makkelijkste: als je van 11 tot 7 of in het weekend werkt is de kantine niet open en kan je beter zelf voor je eten zorgen (niet dat het eten in de kantine zo bangelijk is), dus had ik maar ineens voor drie keer klaargemaakt en hier bij IBM in de de koelkast gestoken)

NB Terwijl ik dit schreef heb ik ook thuis even kunnen zien via de webcam (wat erg leuk is), spijtig genoeg niet andersom, maar maandag post ik een foto van mijn nieuwe kapsel, waarin haar de grote afwesige is. (ja, ja hoe is het mogelijk met een begroeiing als de mijne)

Ik hang er IBM maar aan omdat dat de plaats is waar ik nu zit en het laatst Cape Malay Chicken heb gegeten.

GoogleMaps: IBM (ik werk in A-Block)

BTW ik weet dat er nog altijd geen google-map aan iedere post hangt, maar ik werk eraan.